Polietylen o niskiej gęstości (LDPE) należy do najczęściej stosowanych tworzyw sztucznych. Wykonane z niego opakowania oznaczane są trójkątem z liczbą „4”. Wyroby z tworzyw sztucznych są absolutnie wszechobecne w naszym życiu. Wykonuje się z nich butelki PET, opakowania foliowe i plastikowe przeznaczone do przechowywania żywności, nakrętki, różnego typu opakowania zbiorcze, jednostkowe i transportowe. W założeniu powinny być one estetyczne i szczelne, dobrze chronić żywność przed zepsuciem, zgnieceniem, a nawet krótkotrwałymi zmianami temperatury. W przeciwieństwie do szkła, tworzywa są lżejsze, nie tłuką się, można nadawać im różnorodne kształty.
Czy polietylen o niskiej gęstości jest lepszy, czy gorszy od innych tworzyw sztucznych?
Polietylen jest polimerem, który podgrzany nabiera właściwości nieco podobnych do popularnych klejów polimerowych. Jest elastyczny, przyjmuje rozmaite kształty. LDPE należy więc do tzw. tworzyw termoplastycznych. Różne rodzaje polietylenu otrzymywane są dzięki zastosowaniu różnej temperatury oraz ciśnienia w cyklu technologicznym u producenta surowca. W zależności od tego, w jakich warunkach przebiega ten proces, powstają tworzywa o różnej gęstości. Polietylen o niskiej gęstości charakteryzuje się przede wszystkim tym, że jest od większości innych tworzyw z tej rodziny lżejszy i łatwiejszy do przetworzenia. Wykonane z niego opakowania są szczelne, nie przepuszczają pary wodnej, z łatwością da się je ugniatać, są przeźroczyste. Te właściwości czynią je jednymi z najczęściej stosowanych opakowań. W zasadzie nie nadają się tylko do transportu paliw i innych węglowodorów, ponieważ te (podobnie jak ich niektóre pochodne) mogą uszkadzać tworzywo.
Czy opakowania wykonane z LDPE są dla nas bezpieczne?
Opakowania wykonane z LDPE są bardzo bezpieczne dla użytkowników, a już na pewno nie budzą takich kontrowersji jak PET. LDPE jest całkowicie obojętny fizjologicznie. Nie rozpuszcza się w wodzie, nie wydziela żadnych substancji szkodliwych dla człowieka. LDPE nie może w żaden sposób skazić spożywanej przez nas żywności. Z drugiej strony LDPE jest całkowicie nieprzepuszczalny dla bakterii oraz wody i wilgoci, przez co doskonale chroni żywność. Co ciekawe przepuszcza on gazy, takie jak dwutlenek węgla i tlen. To właśnie jeden z powodów, dla których trudno wyobrazić sobie w butelce z polietylenu np. coca colę. Gdyby ściany opakowania nie było bardzo grube, szybko by się ona odgazowała w transporcie! Ponadto przez „mętną” ścianę tworzywa nie widzielibyśmy zawartości. Sytuacja zmienia się, gdy mamy do czynienia z produktem, którego zwykle nie eksponuje się wizualnie przez przeźroczyste opakowanie. Na przykład LDPE barwiony w masie na czerwono przestaje być przeźroczysty i nadaje się doskonale na butelkę do kechupu. Możemy ją zgniatać do woli i wyciskać zawartość, a opakowanie i tak wróci zawsze do pierwotnego kształtu.
Czy to prawda, że w organizmach dzieci można znaleźć substancje wchodzące w skład plastiku?
Z drugiej strony w organizmach nas wszystkich, w tym i naszych dzieci, występuje mnóstwo substancji wchodzących w skład plastiku. Czy winowajcą może być LDPE? Zasadniczo nie. Uważa się, że pochodzą one właśnie ze słodkich napojów, które tak naprawdę mają odczyn kwaśny i mogą wchodzić w reakcję z wewnętrzną powierzchnią butelki PET dostarczając tym samym śladowych ilości przede wszystkim mikropozostałości różnych substancji użytych do produkcji opakowania, które z czasem uwolniły się, przede wszystkim pod wpływem temperatury. Dlatego nigdy nie warto stawiać plastikowych butelek na słońcu! LDPE również wykazuje te same właściwości. Jeśli więc chcemy coś podgrzewać, na pewno nie wybierajmy opakowań z LDPE, a jeśli ktoś serwuje nam w nich gorące potrawy, naraża nas nie tylko na oparzenia (tworzywo doskonale przewodzi temperaturę), ale również stawia wysoką poprzeczkę naszej wątrobie, jako organowi odpowiadającemu za detoksykację ksenobiotyków. Owszem, LDPE nie wydziela trujących dioksyn, jak PCV, ale do wysokich temperatur lepiej stosować inne polietyleny, np. HDPE oraz PP.
Jaki LDPE ma wpływ na środowisko?
O wiele więcej dzieje się z LDPE w środowisku. Pod wpływem wody oraz słońca polietylen może także zmieniać swoją strukturę. Na pewno widzieliśmy kiedyś w życiu mętną, mleczną butelkę PET po napoju wyrzuconą dawno temu do zbiornika wodnego, np. dryfującą przy brzegu jeziora. W wodzie z czasem zmieniła kolor. Podobne zjawiska zachodzą w przypadku LDPE. Polietylen również mętnieje w wodzie pod wpływem słońca. Jednocześnie może ulegać ograniczonej depolimeryzacji, co oznacza, że uwalnia różne substancje do środowiska. Choć proces ten trwa tysiące lat, ogromne ilości wyrzuconych śmieci pozostają w środowisku i to właśnie nim przede wszystkim zawdzięczany obecność trujących substancji w naszych organizmach.
Czy LDPE nadaje się do recyklingu? Czy jest jednak dla nas nadzieja?
To co najważniejsze, gdy mówimy o środowisku, to czy opakowanie wykonane z LDPE można ponownie wykorzystać, czy też jest ono skazane na wylądowanie na wysypisku śmieci. Odpowiedź brzmi: można, a wręcz trzeba!!! LDPE świetnie nadaje się do recyklingu, nawet kilka razy. Folie wykonane z dobrej jakości regranulatu są bardzo pożądane na rynku, więc to od naszej segregacji śmieci głównie zależy czystość środowiska. Korzystajmy z LDPE, jednak róbmy to odpowiedzialnie.Ciekawostka: Folie wielowarstwowe, np. 3, 5, 7, czy nawet już 9-cio warstwowe często w swoich środkowych warstwach mogą mieć surowiec z recyklingu, a surowiec czysty w warstwach zewnętrznych.
